Podwyższenie ciśnienia tętniczego krwi powyżej granic normy nazywane jest nadciśnieniem tętniczym. Jego objawy we wczesnym stadium są bardzo mało charakterystyczne lub niezauważalne. Bardzo często leczenie oparte jest na podawaniu leków jak np. triphala. Jak rozpoznać objawy tego schorzenia oraz jak sobie z nim radzić?
Czym jest nadciśnienie tętnicze?
Nadciśnienie jest podwyższeniem ciśnienia tętniczego krwi powyżej granic normy. Można je rozpoznać, w sytuacji gdy wartości ciśnienia tętniczego (uzyskane na podstawie wyliczeń z dwóch pomiarów wykonanych w trakcie co najmniej dwóch różnych wizyt u specjalisty) są sobie równe bądź wyższe niż 90 mm Hg dla ciśnienie rozkurczowego i/lub 140 mm Hg dla ciśnienia skurczowego. Uważa się, iż idealne ciśnienie posiada wartość 120/80 mm Hg.
Nadciśnienie tętnicze – objawy
Głównymi objawami nadciśnienia tętniczego są:
- ucisk w głowie, który ma charakter tępego bólu głowy i pojawia się okazjonalnie,
- zmęczenie,
- zawroty głowy,
- zaburzenia snu,
- krwawienie z nosa,
- nerwowość,
- duszność,
- dolegliwości serca takie jak: uczucie ucisku, łomotanie serca, uczucie ciasnoty w jego okolicy.
Nadciśnienie tętnicze – leczenie
U wielu chorych nadciśnienie tętnicze eliminowane jest w wyniku zmiany stylu życia – bez konieczności przyjmowania leków. Jednak u osób z tzw. nadciśnieniem tętniczym ciężkim, u których ciśnienie rozkurczowe jest równe bądź przekracza wartość 110 mm Hg, a ciśnienie skurczowe 180 mm Hg, zalecane jest niezwłoczne włączenie odpowiednich leków do obowiązków dnia codziennego, jednym z takich leków jest triphala. Ponadto przez kilka miesięcy powinni oni stosować leczenie niefarmakologiczne, które obejmuje:
- odpowiednią dietę z obniżoną zawartością soli (sugeruje się ograniczenie spożycia soli do 4,35-6 g/dobę) co przyczyni się do obniżenia ciśnienia tętniczego średnio o 2-8 mm Hg,
- walkę z nadwagą i otyłością,
- zmniejszenie spożycia alkoholu,
- zaprzestanie palenia tytoniu,
- walkę ze stresem,
- podjęcie aktywności fizycznej, która może przyczynić się do obniżenia ciśnienia tętniczego o 4-9 mm Hg.
W sytuacji nie osiągnięcia obniżenia wartości ciśnienia tętniczego w wyniku wprowadzenia zmian stylu życia, konieczne staje się przyjmowanie tabletek. Dzielą się one na kilka typów, zależnie od miejsca i sposobu ich działania w organizmie:
- beta-blokery,
- leki diuretyczne,
- inhibitory konwertazy angiotensyny,
- leki blokujące kanały wapniowe,
- alfa-blokery,
- leki działające na centralny układ nerwowy,
- leki bezpośrednio rozszerzające naczynia, tzw. wazodylatatory.
