Zwolnienie pracownika z pracy w przypadku umowy na czas nieokreślony lub bez wypowiedzenia wymaga podania przyczyny, która będzie potwierdzała takie rozwiązanie stosunku pracy. Jest to zawarte w Kodeksie pracy art.30 ust. 4. Utrata zaufania, jako przyczyna rozwiązania umowy o pracę musi zostać uzasadniona i poparta dowodami. Sąd Najwyższy nałożył na pracodawców taki wymóg i nie mogą oni wskazywać takiej przesłanki nie wskazując konkretnych i obiektywnych powodów.
Utrata zaufania, jako przyczyna rozwiązania umowy o pracę – argumentacja
Orzecznictwo sądowe chroni pracowników przed niesprawiedliwym postępowaniem pracodawców, nakładając na nich obowiązek udowodnienia przyczyny utraty zaufania, jako przyczyny rozwiązania umowy o pracę. Nie wystarczy, że wymówienie będzie zawierało takie stwierdzenie, motywy takie przedstawienia sprawy muszą być jasne i dla pracownika całkowicie czytelne.
Pracodawcą nie mogą kierować emocje, uprzedzenie do danego pracownika, jest on zobowiązany do wskazania nieodpowiedniego zachowania pracownika, które można uzasadnić. Pracownik uznając taką przyczynę wypowiedzenia za niezasadną, może dochodzić swoich praw przed sądem, który będzie oceniał dany przypadek w odniesieniu spełnienia namacalnych przesłanek. Pomóc może mu w tym radca prawny Łódź.
Poza tym pracodawca w wypowiedzeniu nie może podawać ogólnikowych przyczyn utraty zaufania, jako przyczynę rozwiązania umowy o pracę, jeżeli wcześniej nie powiadamiał pracownika o swoich zastrzeżeniach. Sąd będzie brał pod uwagę, jak szczegółowo był pracownik informowany, jaką wiedzę na temat swojego nagannego postępowania mógł uzyskać. Jeżeli w toku wykonywania obowiązków zawodowych przez pracownika pracodawca nie przedstawiał swoich zastrzeżeń do jego pracy lub zachowania będzie musiał w wypowiedzeniu podać szczegółowe przyczyny wraz z dowodami potwierdzającymi utratę zaufania.
Utrata zaufania, jako przyczyna rozwiązania umowy o pracę – obiektywne przyczyny
Orzecznictwo sądowe zna wiele przyczyn, które mogą wskazywać, że utrata zaufania, jako przyczyna rozwiązania umowy o pracę jest zasadna. Jeżeli pracownikowi, któremu powierzono stanowisko kierownicze pracodawca może udowodnić niedopełnienie obowiązków, nieprawidłowe zachowanie wskazujące na nierzetelność.
Również, brak porozumienia i prawidłowej współpracy na linii pracodawca – pracownik mającej związek ze sposobem zarządzania firmą, w sytuacji, gdy pracownik źle wyrażał się o podejmowanych działaniach pracodawcy i wpływało to sposób wykonywania przez niego powierzonych mu zadań. W przypadku osób odpowiadający za finanse przedsiębiorstwa np. głównego księgowego, który doprowadził do rozporządzania majątkiem firmy skutkującego stratą.
Pracownik ma obowiązek lojalności względem pracodawcy, a co za ty idzie, nie może podejmować działań, które narażają pracodawcę na stratę finansową lub wizerunkową. W związku z tym, że według Kodeksu pracy pracownik jest zobowiązany do dbania i ochrony mienia firmy a także zachowania jej tajemnic, naruszenie tego obowiązku może być postrzegane, jako zerwanie więzi zaufania wobec pracownika.
Podsumowanie
Utrata zaufania, jako przyczyna rozwiązania umowy o pracę może zostać uznana za zasadną tylko w sytuacji, gdy pracodawca potrafi wskazać i udowodnić obiektywne jej przyczyny. W związku z tym, musi on w wypowiedzeniu dokładnie wymienić konkretne okoliczności, które spowodowały utratę zaufania do danego pracownika.
